Wymagania dot. powłoki cynkowej
Powłoka ocynkowanego przedmiotu musi spełniać wymagania normy EN ISO 1461 „Powłoki cynkowe nanoszone na stal metodą cynkowania zanurzeniowego (cynkowanie części gotowych) Wymagania i badania”. Powłoka cynkowa jest pokryciem antykorozyjnym i nie może być traktowana jako powłoka dekoracyjna.
2.1 Powierzchnia powłoki powinna być ciągła, wolna od pęcherzy i miejsc chropowatych, sopli i odprysków, pozostałości topników i resztek popiołu cynkowego.
2.2 W przedmiotach niewłaściwie skonstruowanych pod względem cynkowania może powstać popiół i pozostałości topnika i co do ich usunięcia należy podjąć uzgodnienia.
2.3 Przy zachowaniu najwyższej staranności nie da się uniknąć ubytków lub zbyt cienkiej powłoki, np. w miejscach zaczepiania przyrządów technologicznych lub drutu wiązałkowego. Jeżeli tego rodzaju spowodowane są błędami konstrukcyjnymi, to usunięcie ich jest kwestią dodatkowego uzgodnienia
2.4 Łączna powierzchnia, na którą nie nałożyła się powłoka i którą należy naprawić, nie może przekraczać 0,5% powierzchni całkowitej części. Pojedynczy obszar bez powłoki nie może przekraczać 10 cm2. Pojedyncze miejsca z wadami powinny być poprawione przez Wykonawcę. Naprawy należy wykonywać stosując odpowiednie pokrycia specjalną farbą wysokocynkową. Naprawa powinna obejmować usunięcie zanieczyszczeń i przygotowanie powierzchni uszkodzonego miejsca dla zapewnienia odpowiedniej przyczepności.
2.5 Występowanie jasno- i ciemnoszarych obszarów jak również biała rdza na powłoce cynkowej nie stanowi powodu do reklamacji o ile zachowana jest minimalna, wymagana grubość powłoki cynkowej.
2.6 Dopuszcza się występowanie nadlewów cynku w miejscach ściekania cynku.
2.7 W profilach zimnowalcowanych mogą wystąpić paskowo-pasmowe zgrubienia powierzchni.
2.8 Powłoka na spoinach jest z reguły dużo grubsza niż na rodzimym materiale.
2.9 Z połączeń zakładkowych oraz nieszczelnych spoin mogą wystąpić rdzawe wycieki resztek kwasu i topnika. Należy unikać tworzenia „szczelin kwasowych” na etapie projektu.
2.10 Wykonawca nie wykonuje operacji kalibrowania otworów i gwintów oraz operacji prostowania elementów, które uległy odkształceniu w skutek uwolnienia naprężeń własnych podczas cynkowania.
2.11 W przypadku stali o niekorzystnej dla cynkowania zawartości krzemu i fosforu, może nastąpić znaczne zgrubienie powłoki i pogorszenie lub brak przyczepności. Efektem wizualnym tego zjawiska może być szorstka powłoka o szarym i ciemnoszarym zabarwieniu przechodzącym z czasem w odcień brązu.
2.12 Grubość powłoki cynkowej wg normy EN ISO 1461 uzależniona jest od grubości materiału. Maksymalna grubość zależy od gatunku stali, gabarytów konstrukcji, rozwinięcia powierzchni oraz czasu przebiegania reakcji stali ze stopem cynku. Tabela nr 2.: „Grubość powłoki cynkowej”.
2.13 Powłoka powinna być elastyczna i dobrze związana z podłożem, aby wytrzymać obciążenia występujące przy normalnym użytkowaniu.
2.14 Przyczepność pomiędzy cynkiem a podłożem nie musi być zazwyczaj sprawdzana, ponieważ powłoki cynkowe otrzymywane metodą zanurzeniową wykazują wystarczającą przyczepność. Gięcie i obróbka plastyczna po cynkowaniu zanurzeniowym nie powinna być stosowana. Normy ISO nie przewidują dokonywania prób badania stopnia przyczepności powłok cynkowych ogniowych do podłoża.
2.15 W przypadku, gdy wyrób ma być dodatkowo zabezpieczany powłoką malarską, wówczas konieczne są uzgodnienia o sposobie wykonania napraw między Zleceniodawcą a Wykonawcą.
2.16 W przypadku niejednorodności powierzchni zewnętrznej cynkowanego elementu, powłoka cynkowa na jednym elemencie może się różnić.
2.17 W przypadku szczególnych wymagań dotyczących wyglądu powierzchni cynkowej lub grubości powłok należy to pisemnie uzgodnić z Wykonawcą.
2.18 W przypadku niedostępnych konstrukcji wnękowych, powyższe wymagania nie odnoszą się do powierzchni wewnętrznych lecz tylko zewnętrznych.
2.19 Nierówności na powierzchni stali, np. zawalcowania, wżery zgorzelinowe, wżery korozyjne, łuski, naderwania i inne nieciągłości, kratery spawalnicze, pozostałości żużla spawalniczego, wtrącenia niemetaliczne pozostają po cynkowaniu rozpoznawalne lub dopiero stają się widoczne.