Systemy malarskie
Wybierając system malarski, którego celem jest skuteczna ochrona przed korozją, należy uwzględnić kilka istotnych czynników:
- Agresywność korozyjną środowiska eksploatacji
- Okres trwałości systemu malarskiego
- Rodzaj malowanego materiału
- Koszty malowania w „całym życiu” konstrukcji.
Norma PN-EN ISO 12944-2 określa sześć środowisk atmosfery korozyjnej (C1 – C5M) oraz trzy kategorie warunków korozyjnych w zanurzeniu lm 1 – lm 3). Dobierając do projektu kategorię korozyjności, należy brać pod uwagę nie tylko docelowe warunki, ale również warunki transportu i składowania przed ostatecznym montażem.
Okres trwałości systemu malarskiego to okres czasu liczony od momentu pierwszej aplikacji do momentu, gdy niezbędna jest pierwsza renowacja. Norma PN-EN ISO 12944 wyróżnia 3 okresy trwałości:
- Krótki (L) 2–5 lat
- Średni (M) 5–15 lat
- Długi (H) powyżej 15 lat
Projekt systemu malarskiego to przede wszystkim dobór odpowiednich warstw farb, które mają zabezpieczyć powierzchnię. Powłoka może składać się z jednej farby, nałożonej w jednej lub większej ilości warstw, jednak na ogół stosowanych jest kilka różnych farb tworzących ochronny system powłokowy.
Farby są często nazywane w powiązaniu z kolejnością w której są nakładane: np. podkład, międzywarstwa, nawierzchnia. Mechanizm ochrony antykorozyjnej opiera się na wysokiej oporności elektrycznej, działaniu pigmentów antykorozyjnych oraz ochronie katodowej. Różne warstwy wchodzące w skład systemu mogą chronić powierzchnie na różne sposoby, np. nawierzchnia może charakteryzować się wysoką opornością elektryczną, a podkład może zawierać pigmenty antykorozyjne.
Farba składa się z żywicy, pigmentów, rozpuszczalników i wypełniaczy.Farby można podzielić na wiele rodzajów według różnych kryteriów. Na ogół, farby klasyfikujemy w zależności od typu zastosowanej żywicy lub sposobu jej wysychania. Rodzaje farb podaje tabela: