Proces verzinken

Thermisch verzinken is een methode waarbij het gehele proces, van de bereiding van de oppervlakte tot zinkcoating wordt uitgevoerd door het onderdompelen van stalen onderdelen in baden die de juiste chemische samenstelling bevatten.

Ontvetten
is de eerste fase van de materiaalbereiding waarbij de onzuiverheden (vetten, wassen, oliën) worden verwijderd die zouden kunnen voorkomen dat staal met zink reageert. Het doel van de procedure is het verkrijgen van een chemisch schoon oppervlak. Hiervoor worden anorganische oplossingen met zure, alkalische en neutrale pH-waarde.

Beitsen
Het is een bewerking waarbij niet-metalen stoffen worden verwijderd van het oppervlak (voornamelijk roest, hamerslag en andere corrosieproducten). De meest gebruikte methode voor het beitsen is het gebruik van zoutzuur (HCl). Het resultaat van een goed uitgevoerd etsproces is een schoon oppervlak, zonder oxidelaag.

Spoelen
Spoelen voorkomt dat de procesbaden worden meegenomen naar volgende fasen van chemische behandeling. Het zorgt voor de verlenging van de levensduur van afzonderlijke procesbaden.

Fluxen
Het is de volgende fase waarbij de geëtste staal klaar is voor een verdere bewerking. De stalen elementen worden ondergedompeld in een waterige oplossing van zinkchloride en ammoniumchloride. Fluxen zorgt ervoor dat het staal wordt gereinigd van sporen van ijzeroxiden. Het verzekert ook de juiste verloop van de chemische reacties tijdens het proces van verzinken.

Drogen
Na het fluxen worden de staalelementen gedroogd bij een temperatuur tussen 120 ° C en 150 ° C. Dit proces is bedoeld om de excessieve hoeveelheid flux uit te drogen en het materiaal tot de gewenste temperatuur te verwarmen om thermische schok bij het onderdompelen in een zinkbad te minimaliseren.

Verzinken
Het is de eigenlijke fase van het verzinken waarbij het voorbereid substraat wordt ondergedompeld in gesmolten zink. De bedrijfstemperatuur van het zinkbad is ca. 450 ° C. De laatste fase van thermisch verzinken is de vorming van een duurzame zinklaag op het stalen oppervlak. Dit gebeurt ten gevolge van de reactie tussen zink en ijzer, de zogenaamde diffusie waarbij de zinkatomen in de buitenste laag van staal terechtkomen.

Koeling
De laatste fase van het verzinken waarbij het verzinkte materiaal tot kamertemperatuur afkoelt.

De juist gemaakte zinkcoating beschermt staal gedurende tientallen jaren, afhankelijk van de omgeving waarin het materiaal zich bevindt. De zinkcoating biedt zowel een fysieke barrière ter bescherming van het staal als een elektrolytische bescherming. Dit gebeurt omdat de standaard potentiaal van zink aanzienlijk negatiever is dan de potentiaal van ijzer. Het zink corrodeert dus eerst en de producten van deze corrosie vertragen verdere corrosie van metalen oppervlakken. Zelfs bij het verbreken van de dichtheid van de zinkcoating (bv. ten gevolge van mechanische schade) zal ze het primaire materiaal blijven beschermen tegen corrosie.